วันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2557

Room Sweet :: 3 (Hopega NC)



J-Hope :: Talk




ผมไม่รอช้าที่จะเข้าไปจู่โจมร่างบางตรงหน้า วันนี้กล้าดียังไงมาพูดชื่อไอ้นัมจุนให้ผมได้ยินแบบนี้มันต้องโดนทำโทษทั้งคืนนี้



ผมกดร่างบางลงไปบนเตียงและรีบขึ้นคร่อมทันที ยุนกิมองมาที่ผมด้วยใบหน้าสีแดงจัด 



ผมกระตุกยิ้มก่อนจะก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากบางของคนตรงหน้าอย่างหิวกระหาย ริมฝีปากนี้แหละที่ผมโหยหามาตลอดทั้งวัน ผมจะกลืนกินให้สาแก่ใจเลย ผมตวัดลิ้นเข้าไปในโพลงปากเล็กๆเพื่อกินความหวานที่อยู่ในนั้น แล้วมันก็หวานจริงๆซะด้วยสิ ลิ้นเล็กๆของยุนกิตอบสนองผมเป็นอย่างดี จนผมอย่างจะทำมากกว่าจูบแล้วสิ วันนี้ผมกะว่าจะไม่ทำอะไรร่างเล็กแล้วนะ แต่ผมก็อดไม่ได้จริงๆ



ว่าแล้วผมก็จัดการถอดเสื้อผ้าที่หน้ารำคาญของเราสองคนออกไป ก่อนจะโยนทิ้งไปตรงมุมไหนของห้องก็ไม่รู้ แต่เรื่องนั้นชั่งมันเถอะ สิ่งที่ผมสนคือร่างสีขาวผ่องไร้ซึ่งเสื้อผ้าตรงหน้าต่างหากล่ะ 



“อะ อื้อ!! โฮซอกอย่าแกล้งสิ” ยุนกิครางเสียงหลงออกมาเมื่อผมใช้มือลูบไล้ไปยังจุดกลางลำตัว ที่มันสั่นไหวและมีน้ำใสๆซึมออกมาตรงปลายนิดหน่อย สัดส่วนของยุนกิมันพอดีกับมือผมพอดีผมจึงบีบมันเบาๆ เพื่อเร่งเร้าอารมณ์ให้กับร่างเล็ก



“โฮซอก ยะ อย่าแกล้งสิ อื้อ!” ยุนกิว่า ร่างเล็กบิดตัวไปมา มือเล็กๆ กอดรอบคอของผมไว้แน่น ผมก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอเพื่อนดมกลิ่นกายความหอมหวานจากร่างกายที่เร้าร้อนนี้ ส่วนมืออีกข้างยังสัมผัสกับสัดส่วนของยุนกิไม่เลิก 
ลิ้นอุ่นๆลากมาตามซอกคอและเลื่อนลงมาต่ำเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่ยอดอกหวาน ผมก้มลงไปขบเม้มเบาๆ และเพิ่มน้ำหนักขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นกัด 



“อื้อ!! อย่ากัดสิ!” ยุนกิว่า น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งทำให้ผมอยากจะกลืนกินร่างบางนี้เร็วขึ้น ผมลากลิ้นลงมาตามหน้าท้องเนียนแบนราบ และตรงมายังจุดกึ่งกลางของร่างกายทันที ลิ้นร้อนๆของผมสัมผัสสัดส่วนที่อ่อนไหวเบาๆ กลืนกินมันจนเปียกชื้นไปหมด 



ยุนกินอนบิดตัวไปมาด้วยสีหน้าเหยเกเมื่อผมสอดนิ้วเข้าไปยังช่องทางรักและขยับเข้าออกเบาๆเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของคนร่างเล็ก



“อะ อื้อ!!” เสียงครางนี้มันยั่วอารมณ์ผมจริงๆ ผมไม่อยากใช้แค่นิ้วแล้วสิ 



“ทำให้ฉันบ้างสิยุนกิ!!” ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของยุนกิเสียงแผ่วเบา ก่อนที่ผมจะพลิกตัวร่างบางให้ขึ้นมาอยู่ข้างบน 
ยุนกิไม่รอช้าที่จะก้มลงมาสัมผัสที่ริมฝีปากของผม และมันก็เริ่มเรื่อยต่ำลงไปยังซอกคอ ยอดอก ริมฝีปากเล็กๆกัดยอดอกของผมเบาๆ และเริ่มแรงขึ้นเหมือนที่ผมเคยทำ เดี๋ยวนี้เริ่มเก่งขึ้นแล้วนะยุนกิของผมเนี่ย! ผมกระหยิ่มยิ้มด้วยความพอใจ 



“อ๊ะ…ตรงนั้น!” ผมครางออกมาแทบจะทันทีเมื่อริมฝีปากอันร้อนผ่าวของยุนกิสัมผัสไปยังจุดแกร่งกลางลำตัวของผมที่มันกำลังตื่นตัวเต็มที 



มือเล็กๆ สัมผัสสัดส่วนอันใหญ่ตัวของผมแทบจะไม่มิด 



“ฉันขอนะ” ยุนกิว่าพร้อมกับยิ้มยั่วยวน หลังจากนั้นริมฝีปากบางก็ก้มลงไปกลืนกินสัดส่วนของผมจนมิด อ่ะ…ผมรู้สึกดีจัง ผมจับศีรษะร่างบางเน้นไว้แน่น 



“ยุนกิ! นายทำได้ดีมาก” ผมชมเมื่อคนร่างเล็กทำให้ผมรู้สึกดีได้ขนาดนี้ ผมกำลังจะเสร็จแต่ผมไม่ยอมให้กิจกรรมรักของเราต้องหยุดแค่นี้หรอกนะ 



ร่างเล็กผละริมฝีปากออกจากสิ่งนั้นก่อนจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากผมอีกครั้ง มือเล็กๆที่แสนซุกซนสัมผัสลูบไล้ไปตามร่างกายของผมเพื่อยั่ว ลิ้นร้อนลากตามผิวกายผมไปทั่ว 



ยุนกิลุกขึ้นยืนแล้วค่อยๆนั่งลงมาที่ตัวผมอีกครั้ง และครั้งนี้มือเล็กๆได้จับสัดส่วนของผมให้ตั้งขึ้นก่อนที่มันจะหายเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นของยุนกิทีละน้อย ผมมองสัดส่วนแข็งแกร่งที่หายเข้าไปในช่องทางด้านหลังของยุนกิอย่างพอใจ 



“อะ อื้อ!!” ยุนกิครางขึ้นเมื่อสิ่งนั้นได้เข้าไปในตัวจนสุดแล้ว 
ภายในนั้นมันคับแน่น และตอดรัดแท่งแข็งแกร่งของผมจนรู้สึกเสียวซ่านไปหมดจนผมแทบจะเสร็จทั้งที่ยังไม่เริ่มขยับ



“อะ อื้ออออ~” ร่างเล็กร้องครางผสมผสานกับขย่มขึ้นลงบนตัวผมช้าๆ เนิบๆ จนผมรู้สึกไม่ทันใจ ที่ทำช้าแบบนี้เพราะต้องการจะยั่วผมเล่นใช่มั้ย มือบางยันแผงอกหนาผมเอาไว้ สะโพกกลมกลึงโยกขึ้นโยกลงบนตัวผม ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้อง 



ผมมองยุนกิด้วยความพอใจ ผมยอมรับเลยว่าเวลาที่ผมมีอะไรกับยุนกิผมไม่เคยเบื่อเลย กลับมีแต่ความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ 



“เร็วกว่านี้สิที่รัก!!” ผมรีบเร่งเร้ายุนกิให้ขยับจังหวะให้เร็วขึ้น ผมจะให้ร่างเล็กคุมเกมส์รักให้พอใจซะก่อนถึงจะถึงทีผมบ้าง 
ยุนกิรีบเร่งจังหวะขึ้นลงบนตัวผมให้เร็วขึ้นตามที่ผมบอก เหงื่อเม็ดเล็กๆเริ่มซึมออกมาตามหน้าผากเนียน ขนาดแอร์ห้องเย็นเฉียบขนาดนี้ เหงื่อยังออกอีกนะยุนกิ 



“อ่ะ โฮซอก! ฉันไม่ไหวแล้ว” ยุนกิว่าเสียงเบาหวิว ดุเหมือนยุนกิจะเสร็จก่อนผมแล้วสินะ ทีนี้ก็ถึงทีผมเอาคืนแล้วนะ 
“เหนื่อยแล้วเหรอ” ผมถามออกไป 



“อะ อื้ม!!” ยุนกิพยักหน้าพร้อมเสียงตอบรับที่เบาหวิวเหมือนคนหมดแรงอย่างที่ว่า ก่อนที่ร่างบางจะล้มฟุบลงมาบนตัวผม กลิ่นกายชื้นเหงื่อมันยิ่งทำให้อารมณ์ดิบของผมพลุ่งพล่าน 



“งั้นถึงตาฉันเป็นฝ่ายคุมเกมส์บ้างนะ” ผมกระตุกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ถอดแก่นแกร่งออกจากคนร่างเล็กน้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ่มออกมา 



ผมจัดการจับร่างบางให้นอนคว่ำหน้า และอยู่ในท่าโค้งตัว ผมจับเรียวขาสวยที่ตั้งชันกับที่นอนให้แยกออกจากกัน มือบางของยุนกิจับไปที่หัวเตียง ผมมองร่างสวยที่กำลังอยู่ในท่าที่ผมต้องการอย่างพอใจ 



“พร้อมแล้วใช่มั้ยยุนกิ!!” ผมถามความเห็นร่างบาง



“อะ อื้ม!!” ยุนกิตอบพร้อมกับหลับตาปรี๋ 



หลังจากนั้นผมก็ขยับท่อนแข็งขื่อมาถูไถกับช่องรักทางข้างหลังของยุนกิไปมา และก็เริ่มสอดกายแก่งเข้าไปยังช่องที่เคยเข้าออกนั้นอีกครั้ง 



“อ๊ะ..โฮซอก จะ เจ็บ!” ยุนกิครางเสียงหวานระส่ำเมื่อท่อนของผมเข้าไปในตัวจนสุดแล้ว ผมไม่รอช้าที่จะขยับเข้าออก
อย่างเร็วถี่ สะโพกสวยสั่นไปตามแรงขยับของผม และยังจะขึ้นสีแดงระรื่นเนื่องจากการบีบเคล้นที่หนักหน่วง



“อ่ะ…อ๊าสสส์~” ผมครางเสียงต่ำออกมาบ้าง ถึงภายในของร่างเล็กจะคับแน่น และทำให้ท่อนของผมปวดหนึบแต่นั้นมันก็ทำให้ผมมีความสุขที่สุดเลย 



ผมขยับจังหวะให้เร็วและถี่ขึ้นเรื่อยๆ เรียวขาสวยเหมือนเริ่มจะหมดแรง เริ่มสั่นเบาๆ 



สักพักเหมือนผมจะรู้สึกถึงจุดหมายแล้ว จึงลดจังหวะให้ช้าลง ช้าลง จนในที่สุดก็หยุดอยู่อย่างนั้น และค่อยๆปล่อยน้ำสีขาวขุ่นให้เข้าไปในช่องทางรักจนหมด หลังจากนั้นผมจึงถอดกายแก่งนั้นออก น้ำสีขาวขุ่นไหลลงมาตามเรียวขาสวย มันเป็นภาพที่ปลุกเร้าอารมณ์ผมยิ่งนัก 



“ไหวมั้ย?” ผมถามอีกครั้งเมื่อเห็นยุนกินอนคว่ำหน้าหมดแรงบนเตียงนอนตัวใหญ่ 



“ฉันมีความสุขที่สุดเลย” ยุนกิว่ายิ้มๆ ดวงตาสวยเริ่มจะปิดลง 



ผมพลิกร่างบางให้นอนหงาย เสียงหอบเหนื่อยของยุนกิดังขึ้นเป็นจังหวะ ผมลูบศีรษะร่างบางเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน



“กอดฉันได้มั้ย? โฮซอก” ยุนกิบอก ดวงตากลมปรือขึ้นมามองผมที่กำลังจ้องมองใบหน้าสวยอยู่ 



“ได้สิ!” ว่าแล้วผมก็ดึงผ้าห่มผืนใหญ่สีขาวขึ้นมาปิดร่างเปลือยเปล่าของเราสองคน ก่อนที่ผมจะก้มลงไปจุมพิตเบาๆที่หน้าผากเนียน หลังจากนั้นเราสองคนก็นอนกอดกัน ใบหน้าร่างเล็กซุกเข้ามาที่แผงออกเปลือยเปล่าของผม ส่วนผมก็กอดร่างเล็กนั้นไว้แน่น 



ค่ำคืนนี้มันแสนวิเศษมากเลยยุนกิ….ที่รักของผม 








::: อ่านแล้วก็ช่วยกลับไปเม้นให้ด้วยนะคะ ^^ 

http://my.dek-d.com/dekdee/writer/viewlongc.php?id=1133042&chapter=4

วันเสาร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

Room Sweet :: Intro (Hopega NC)



Room Sweet :: Intro (Hopega NC)




J-Hope :: Talk



ผมหยิบไวน์ในแก้วขึ้นดื่ม สายตาเหม่อมองไปที่ร่างบางที่กำลังง่วนกับการทำอาหารในครัว คนอะไรก็ไม่รู้ทั้งสวย น่ารัก นิสัยดี เอาใจผมทุกอย่างเพราะแบบนี้ไงผมถึงรัก…ยุนกิ


ว่าแล้วผมก็เดินไปกอดคนร่างบางจากข้างหลัง ใช้คางเกยไปที่ไหล่บางแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ ชื่นใจที่สุดเลย ตัวก็หอมๆ


“โฮซอก! ตอนนี้ฉันกำลังตัวเหม็นอยู่นะ” ยุนกิว่า แต่ใครว่าล่ะตัวหอมมากต่างหาก


“หอมจะตายไป” แล้วผมก็หอมแก้มร่างเล็กอีกชุดใหญ่


“อื้อ! ไม่เอา” ยุนกิบิดตัวไปมาในอ้อมกอดผม


“ฉันหิวแล้วอ่า” ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของคนร่างบางด้วยน้ำเสียงยั่วยวนสุดๆ


“ฉันทำอาหารใกล้เสร็จแล้ว รอแปปนะ”


“ฉันไม่ได้หิวข้าวซะหน่อย”


“แล้วนายหิวอะไรล่ะ ถ้าไม่หิวข้าว” ยุนกิหันมาถามผมด้วยสายตาบ้องแบ๊วสุดๆ ในดวงตานี้เต็มไปด้วยความใสซื่อ


“อยากกินนายมากกว่า”


ผมยอมรับเลยว่าน้ำเสียงผมตอนนี้มันเชิญชวนสุดๆ แค่ได้สัมผัสร่างบางนุ่มนิ่มนี่ก็ทำเอาผมอดใจไม่ไหวแล้ว อีกอย่างก็


เพราะฤทธิ์ไวน์ที่ผมดื่มเข้าไปอีก มันเลยทำให้ตื่นตัว


“คนบ้า!” เหมือนยุนกิจะเขินนะ แก้มแดงเป็นลูกมะเขือเทศแล้ว


ผมมองใบหน้าสวยด้วยดวงตาที่เคลิบเคลิ้ม ก่อนที่ผมจะฉกริมฝีปากบางของยุนกิมาครอบครอง ใช่แล้วริมฝีปากนี้มันเป็นของผม ทุกอย่างบนตัวของยุนกิมันเป็นของผมหมดเลย แม้กระทั่งหัวใจ


ผมบดขยี้ริมฝีปากตามอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นของผมเข้าไปในโพลงปากเล็กๆของยุนกิ เราสองคนแรกลิ้นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร


มือซุกซนของผมมันเริ่มอยู่ไม่เป็นสุขสัมผัสร่างบางสะเปะสะปะไปเรื่อย บีบเค้นเบาๆ


ในที่สุดผมก็ตัดสินใจอุ้มร่างบางขึ้นมาในอ้อมแขนโดยที่ริมฝีปากของเรายังคงประกบกันอย่างดูดดื่ม ผมอุ้มร่างบางเดินเข้ามาในห้องนอนที่แสนคุ้นเคย เราสองคนค่อยๆล้มตัวลงไปบนเตียงสีขาวใหญ่ก่อนที่ผมจะขึ้นคร่อมร่างของยุนกิอย่างรวดเร็ว


มือเล็กๆของยุนกิก็ร้ายไม่เบานะเคลื่อนมาหยุดอยู่ที่จุดกึ่งกลางลำตัวของผมแถมยังจะบีบเค้นมันอีก มันยิ่งทำให้สิ่งที่อยู่ข้างในตื่นตัวเร็วขึ้น สิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงมันคับแน่นไปหมดแล้วตอนนี้



“โฮซอกฉันอยากมีความสุขมากกว่านี้” ร่างบางกระซิบข้างหูของผม มันเหมือนคำเชิญชวนที่ผมจะรีบสนองให้เลยละ ว่าแล้วผมก็จัดการถอดเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างขาวสวยนี้ออกอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าที่สุดแสนจะยั่วยวนใจ ผมมองแล้วก็กระหยิ่มยิ้มในใจ คนอะไรน่าฟัดสุดๆ



“เดี๋ยวฉันถอดให้นายบ้างนะ” ยุนกิบอกกับผมด้วยน้ำเสียงเร้าอารมณ์สุดๆ ร่างเล็กพลิกตัวผมให้ไปนอนราบบนเตียงก่อนที่จะเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมผมบ้าง ผมนอนนิ่งให้ร่างบางทำอะไรกับร่างของผมตามใจชอบ



ร่างเล็กค่อยๆรูดชิปกางเกงของผมและถอดออกอย่างช้าๆ นี่กะจะทำให้ผมขาดใจตายเลยใช่มั้ย? ผมมองร่างบางในสภาพไร้เสื้อผ้าอย่างใจร้อน ทุกตรงมันน่าฟัดไปหมดเลยอ่ะ



“ยุนกิเร็วๆหน่อยสิ ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ” ผมว่า ตอนนี้มือของผมมันกำลังบีบเคล้นสะโพกสวยอยู่



“อะ อื้อ!” ร่างเล็กครางเสียงหวานเมื่อผมบีบเคล้นสะโพกแรงขึ้น ผมอยากจะได้ยินเสียงครางแบบนี้อีกจัง



“ถ้าถอดยากนักเดี๋ยวฉันถอดเอง” ตอนนี้ผมทนไม่ไหวแล้วถ้าไม่ได้จัดการร่างบางของยุนกิ ผมผลักร่างบางให้ไปนอนราบอยู่บนเตียงอีกครั้งละจัดการลุกขึ้นมาถอดเสื้อและกางเกงของตัวเองออกและโยนไปไหนก็ไม่รู้ แล้วหันไปส่งสายตาเชิญชวนให้ยุนกิ มือเล็กๆเข้ามากรอบกุมจุดกึ่งกลางของผมที่มันแข็งขืนอีกครั้งเหมือนรู้ใจ



“อะ อื้อ!” ร่างบางครางเสียงหวานออกมาเมื่อผมใช้สิ่งนั้นถูไถไปตามช่องอ่อนนุ่มทางข้างหลัง มือของผมเลื่อนขึ้นไปสัมผัสยอดอกหวานเบาๆและก้มลงไปใช้ริมฝีปากสัมผัสและกัดมันเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว มือเล็กๆกอดแผ่นหลังของผมและกดท้ายทอยผมให้เข้ามาหาตัว



“โฮซอก! ได้ปรด เอาสิ่งนั้นเขามาในตัวฉันที” ยุนกิเอ่ยขึ้นเหมือนจะทนไม่ไหว ร่างบางหายใจหอบถี่ เม็ดเหงือผุดออกมาตามหน้าผากเนียน ผมว่าผมเร่งแอร์ภายในห้องแล้วนะ



ผมทำตามสิ่งที่ร่างบางขอแทบจะทันทีท่อนแข็งแกร่งของผมมันค่อยๆหายเข้าไปในตัวของยุนกิอย่างช้าๆจนในที่สุดก็เข้าไปจนหมด



“อะ อื้ออออออ!! จะ เจ็บ!”



“อ่ะ อ่าส์” ผมครางขึ้นมาบ้างเมื่อช่องที่ผมใส่เข้าไปมันคับแน่นบีบรัดตลอดเวลา



เมื่อปรับตัวได้แล้วผมก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ เรียวขาสวยแยกห่างออกจากกันอย่างรู้งาน เพื่อที่ผมจะได้เร่งจังหวะได้ถนัดขึ้น



ผมก้มลงไปสัมผัสกลีบปากบางอีกครั้งโดยที่สิ่งนั้นยังขยับเข้าออกเรื่อยๆอย่างสม่ำเสมอ ร่างเล็กของยุนกิเคลื่อนไหวไปตามแรงที่ผมขยับ



“อ่ะ...อึก อ่าส์” ร่างบางครางเสียงหวานยาว มันยิ่งต้องทำให้ผมรีบเร่งจังหวะขึ้นไปอีก ผมก้มลงไปดูดกลืนยอดอกหวานและดูดจนมันเป็นรอยสีแดงๆ จนทั่วทั้งลำคอ



“นายอยากคุมเกมส์บ้างมั้ยยุนกิ” ผมเคลื่อนริมฝีปากไปกระซิบที่ข้างหู และหยุดขยับจังหวะชั่วคราว เพราะต้องการให้ร่างบางได้พักผ่อนบ้าง



“อะ อื้ม!” เหมือนร่างบางจะตอบอย่างเขินอาย



ผมยิ้มหวานก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนแล้วพลิกร่างของยุนกิให้ขึ้นมาอยู่บนตัวผม โดยที่ผมนอนราบไปบนเตียง ผมจะดูว่าคนตัวเล็กจะเก่งเรื่องแบบนี้ซักแค่ไหนกัน ถึงครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกของผมกับยุนกิแต่ผมก็มีความรู้สึกเหมือนครั้งแรกที่เรามีอะไรกันทุกครั้ง



“อะ อะ อาส์!!” ร่างบางครางไปด้วยขณะที่ยังขยับสะโพก ร่างเล็กๆนั่งขึ้นลงบนตัวผมไปตามจังหวะ ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้น พร้อมกับหลับตาพริ้ม



“เร็วกว่านี้หน่อยสิยุนกิ” ผมว่าแล้วขยับจังหวะจากข้างล่างสวนกลับจังหวะของยุนกิ เตียงนุ่มยืดหยุ่นไปตามจังหวะของเราสองคนที่ผสานกันอย่างลงตัว



“อะ อ้าส์! โฮซอก ฉัน…” ร่างบางพูดอ้ำอึ้ง ก่อนที่จะหมดแรงล้มฟุบลงมาที่ตัวผม



“หมดแรงแล้วเหรอยุนกิ” ร่างบางไม่ได้ตอบอะไร เอาแต่นอนหลับตาพริ้มพร้อมกับเสียงหายใจหอบถี่ ผมหยุดขยับจังหวะลงแล้วโอบกอดร่างบางที่นอนอยู่บนตัวผม



“ฉันมีความสุขจัง…” เสียงเล็กๆดังขึ้นอย่างแผ่วเบา



“พักก่อนนะครับคนดี”







เวลาผ่านไปสักพักก่อนที่ผมจะลุกขึ้นเป็นฝ่ายคุมเกมส์รักนี่อีกครั้ง จังหวะของผมมันยังคงหนักหน่วงและต่อเนื่องไปเรื่อยๆ คืนนี้สำหรับเราสองคนมันยังอีกยาวไกล



“ฉันรักนายนะมินยุนกิ” ผมกระซิบที่ข้างหู มืออีกข้างเลื่อนไปกดปุ่มปิดสวิตโครมไฟบนหัวเตียง ทุกๆอย่างภายในห้องมืดสนิทลง แต่ไฟรักของเรายังคงลุกโชตช่วง…



“ฉันก็รักนายนะจองโฮซอก” เสียงของร่างเล็กมันแผ่วเบามาก แค่ได้ยินผมก็ชื่นใจแล้ว



“ปากหวานแบบนี้ คืนนี้ฉันคงต้องกินนายอีกนาน”



หลังจากนั้นผมก็ก้มลงไปกลืนกินริมฝีปากบางทันที….





::: อ่านแล้วก็ช่วยกลับไปเม้นให้ด้วยนะคะ ^^

http://my.dek-d.com/dekdee/writer/viewlongc.php?id=1133042&chapter=1